
Ekki nóg með það að allt væri í boði heldur mátti maður að sjálfsögðu velja hvað sem hugurinn girntist og á svona stað girnist hann ansi margt get ég sagt ykkur. Eftir að við vorum búin að kýla vömbina á þessum eðalpöbb þá var stefnan tekin á Vínbarinn en þegar þangað var komið þá þótti öllum röðin vera heldur ófrýnileg þannig að plan B hrökk snögglega í gagnið.
Leiðin lá semsagt til eins verkfræðingsins sem býr í miðbænum og státar af því að eiga vínkjallara sem er líklega metinn á um 5milljónir! Öss! Ég held að okkur hafi nú tekist að höggva smá skarð í hann en varla svo einhverju nemi, þrátt fyrir heiðarlega tilraun!
Fín helgi, ekki hægt að segja annað..